Fréya werkte al bijna twintig jaar bij Vlietkinderen, toen zij toch enige onrust bij zichzelf bemerkte. Het was het begin van een zoektocht naar haar rol als leidinggevende, die haar tijdelijk naar andere kinderopvangorganisaties leidde. Amper drie jaar later was zij weer terug bij haar oude werkgever: “Zodra ik bij Vlietkinderen over de drempel stapte, voelde ik me meteen weer welkom. In de gecombineerde functie die ik nu vervul, worden al mijn kwaliteiten aangesproken. Ik vind het fijn om me zo thuis te voelen en gezien te worden.”

Bij zichzelf te rade
“Gedurende mijn loopbaan in de kinderopvang heb ik zo ongeveer alle rollen mogen vervullen. Bij Vlietkinderen kreeg ik altijd de ruimte om mezelf te ontwikkelen. Ik groeide door van de groep naar een managementfunctie en heb dat enkele jaren met veel plezier gedaan. Toen Vlietkinderen een verandertraject startte, ging ik ook bij mezelf te rade. Wie ben ik, wat past bij mij en waar krijg ik energie van? Ik besloot de switch te maken naar een kleine organisatie, waar ik veel op de werkvloer aanwezig zou zijn om, samen met de teams, onze eigen ‘toko’ te managen.”

Back to basics
Na vier maanden werd dit bedrijf overgenomen door een grote, commerciële kinderopvangorganisatie. Fréya voelde al snel dat zij daar niet voor gekozen had: “Ik werd weer veel minder betrokken bij afspraken, beslissingen gingen langs mij heen. Ik vond een managementfunctie bij een andere organisatie, maar daar was ik eigenlijk alleen maar bezig met roosteren en alle ballen in de lucht houden. Ik deed alles half en kon geen kwaliteit meer bieden, terwijl dat juist mijn grote drijfveer is in dit vak. Toen ik hoorde dat bij Vlietkinderen de nieuwe functie van assistent-manager werd gecreëerd, was de keuze snel gemaakt. Ik keek er echt naar uit om nevenfuncties te combineren met het werk op een kinderdagverblijfgroep. Het was ‘back to basics’: samen staan voor kwaliteit.”

Wie ben ik, wat past bij mij en waar krijg ik energie van?

Samen is een belangrijk iets
Vervolgens kreeg Fréya de kans om deze gedifferentieerde functie uit te breiden met een rol als praktijkopleider. Die verbinding met het onderwijs maakt voor haar het plaatje compleet: “Ik vind het heerlijk om mijn kennis te delen met collega’s, en om zelf ook van hun frisse inzichten te leren. Bij Vlietkinderen is ‘samen’ een heel belangrijk iets. Dat laat ik BBL’ers en BOL’ers ook voelen. Ik nodig hen uit om autonoom te zijn en een eigen inbreng te hebben, maar biedt hun ook de begeleiding die zij nodig hebben. Ga het maar gewoon doen, zeg ik dan, je mag hier leren van je fouten. Dat heb ik zelf immers ook zo ervaren. Als ik zie hoe zij zich ontwikkelen, voel ik rust in mezelf. Dit is het juiste pad voor mij.”