Twee jaar geleden kreeg Roshnie Lachman een ernstig ongeluk met haar elektrische step. Ze liep daarbij een hersenschudding op, die een lange periode van herstel vergde. Tot dan toe had Roshnie gewerkt in de gehandicaptenzorg, op een BSO voor kinderen met een beperking. Tijdens de re-integratie bleek dat die werkzaamheden te zwaar voor haar waren geworden. Met haar diploma Maatschappelijke Zorg en dankzij haar ervaring met kinderen kon zij de overstap maken naar een reguliere BSO van Vlietkinderen. Die is haar goed bevallen: “Kinderen van deze leeftijd zijn ontzettend nieuwsgierig. Ik vind het leuk om hun daarin tegemoet te komen.”

Levendige omgeving
Eigenlijk is het toeval, dat Roshnie bij Vlietkinderen uitkwam. De BSO ligt tegenover de woning van haar vader, waar zij tijdens haar herstel verbleef. Als zij uit het raam keek, zag zij de spelende kinderen, en die levendige omgeving bracht haar op het idee om te solliciteren: “Inmiddels woon ik weer verder weg, maar ik heb de reisafstand er graag voor over. De groepen op de reguliere BSO zijn weliswaar groter, maar de kinderen zijn ook veel zelfstandiger. Zij komen naar me toe als ze iets willen vragen, terwijl ik in de gehandicaptenzorg al mijn aandacht nodig had om de kinderen in de gaten te houden. Het zit nog steeds in mijn systeem om veel rond te lopen op te groep, maar ik doe nu meer mét de kinderen dan vóór hen.”

Om de beurt zijn ze verantwoordelijk voor een taak, en dat maakt het pauzemoment echt tot een gezamenlijk gebeuren

Ieder z’n taak
“Wat voor mij belangrijk is, is dat ik dit werk met focus kan doen. Ik hoef niet op alle fronten tegelijk te schakelen. De kinderen vinden het ook leuk om te helpen, dus ik ben al heel snel lijstjes gaan maken om de taken te verdelen. Stukjes fruit snijden, de tafel dekken, crackers smeren of het drinken uitschenken: om de beurt zijn ze verantwoordelijk voor een taak, en dat maakt het pauzemoment echt tot een gezamenlijk gebeuren. Daarna gaan ze lekker hun eigen gang. Sommigen gaan naar buiten om te klimmen en te klauteren op onze boomstam, terwijl anderen meer zin hebben om even te chillen of te knutselen. Ze kunnen veel zelf, maar een vast gezicht op de groep vinden ze ook fijn. Ik ben blij dat ik dat voor hen kan zijn.”

Extra activiteiten
In de vakanties, wanneer de BSO-dagen langer zijn, worden er extra activiteiten georganiseerd. Roshnie vindt het leuk om daaraan bij te dragen: “In samenwerking met Bram, de activiteitencoördinator van Vlietkinderen, plannen we dan een uitje. We gaan bijvoorbeeld op avontuur in het bos of in de speeltuin. Soms regelen we een springkussen en een stormbaan op onze locatie, waarmee de kinderen zich dan gerust een hele dag kunnen vermaken. We hoeven het niet eens ver weg te zoeken om het leuk te hebben, en daardoor voel ik me hier echt op mijn plek. Vanwege mijn zwangerschap ben ik straks een paar maanden afwezig, en ergens vind ik dat best lastig. Aan de andere kant: dat ze me missen als ik er niet ben, is toch ook weer leuk om te horen!”